بررسی ارتباط هوش هیجانی اعضای هیات علمی با اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی(دولتی) شهر تهران

دکتر حسین عیدی، دکتر همایون عباسی، علی منصف   مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط بین هوش هیجانی اعضای هیات علمی با اثر بخشی دانشکده ها ی تربیت  بدنی (دولتی) شهرتهران است . روش شناسی:  روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه اعضای  هیات  علمی دانشکده ها ی تربیت بدنی شهر تهران و نمونه آماری برابر جامعه آماری و به تعداد  95 نفر می باشند. ابزار تحقیق دو پرسشنامه­ی استاندارد هوش هیجانی سیبریا شرینگ(1996) و پرسشنامه­ محقق ساخته اثربخشی حمیدی(1382) بود که پس از تایید روایی توسط متخصصین مدیریت ورزشی، پایایی آنها نیز از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد. از روش های آمار توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد و ...) و آمار استنباطی(آزمون های کالموگروف­­ - اسمیرنوف، لوین، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس) به منظور تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل یافته ها حاکی ازآن است که، رابطه مثبت و معناداری بین هوش هیجانی اعضای هیات  علمی و اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی شهر تهران وجود دارد(01/0 < p ، 78/0 r = ). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که ، بین مولفه های هوش هیجانی(خودآگاهی، خودتنظیمی، خودانگیختگی، همدلی ومهارت های اجتماعی) با اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد(01/0 p< ). آزمون تحلیل واریانس نیز بیانگر آن بود که بین هوش هیجانی اعضای هیات  علمی دانشکده های تربیت بدنی شهر تهران ، اختلاف معنی داری وجود دارد (01/0  p< ). نتیجه گیری: براساس مبانی نظری ، افراد با هوش هیجانی بالا دارای سطح عملکرد بالایی در فعالیت ها می باشند و از طرفی تحلیل یافته های این تحقیق بیان کننده آن است که، هوش هیجانی و اجزای آن، از مهم ترین عوامل برای سازگاری، موفقیت در روابط و عملکرد شغلی اعضای هیات  علمی بوده که برآیند این دو، ارتقای اثربخشی دانشکده های تربیت بدنی را حاصل می نماید.